Sommige accommodaties zijn begonnen met het inbouwen van onzichtbare chips in hun textiel om diefstal te voorkomen en ervoor te zorgen dat het materiaal wordt vervangen.
Hotelhanddoeken zijn een van de meest voorkomende onofficiële “souvenirs” onder toeristen. Maar wat voor sommigen een onbeduidende grap lijkt, vertegenwoordigt voor hotels een aanzienlijke kostenpost. Moe van de verliezen en de voortdurende kosten van vervanging, zijn veel bedrijven begonnen met een stille maar effectieve technologie om deze praktijk te beteugelen: volgsystemen in handdoeken, badjassen en zelfs lakens.
De nieuwe methode is gebaseerd op RFID-tags (Radio Frequency Identification), kleine chips die onzichtbaar in de naden van het textiel worden geplaatst. Met deze apparaten, vergelijkbaar met de apparaten die worden gebruikt voor voorraadbeheer of anti-diefstal kledinglabels, kunnen hotels nagaan of een handdoek het etablissement zonder toestemming heeft verlaten.
Sensoren bij hotelingangen, inclusief uitgangen en wasruimtes, detecteren automatisch of een van deze gemerkte textielproducten het pand verlaat. Hoewel het misschien vergezocht lijkt, ondersteunen de gegevens deze beslissing. Volgens cijfers uit de hotelbranche vertegenwoordigen verliezen als gevolg van textieldiefstal een aanzienlijk deel van het operationele budget, vooral in resorts met hoge volumes.
In veel gevallen bedragen de cumulatieve kosten voor het vervangen van gestolen handdoeken en badjassen meer dan duizenden euro’s per jaar. Luxehotels en kustplaatsen worden het meest getroffen, omdat hun hoogwaardige textiel bijzonder verleidelijk is voor gasten.
Wat gebeurt er als je er een neemt?
Hoewel de chip geen geluidssignaal genereert zoals in winkels, kan het systeem in het computersysteem registreren aan welke kamer het item was toegewezen en wanneer het verdween. Op deze manier kan het hotel, als een gast een handdoek meeneemt, de kosten van het item direct in rekening brengen op de geregistreerde kaart, net als bij de minibar.
Sommige hotels voeren deze maatregel al uit, als afschrikmiddel en met expliciete clausules in het logiescontract: “Elk vermist voorwerp kan in rekening worden gebracht als het deel uitmaakt van de kamerinventaris”. Veel toeristen zijn zich bewust geworden van deze nieuwe praktijk nadat de diefstal heeft plaatsgevonden, nadat ze een e-mail hebben ontvangen met de tekst “Bent u iets vergeten in uw kamer?”, waardoor ze de e-mail hebben geopend en het volgende bericht hebben gezien: “Eén handdoek = $35”.
De implementatie van deze systemen heeft tot discussie geleid onder gebruikers. Terwijl sommigen het als overkill zien, zien anderen het als een logische manier om de apparatuur van de instelling te beschermen. “Het is alsof je een lamp of een kussen meeneemt. Het is niet minder diefstal omdat het een handdoek is,” zegt een hotelmedewerker.
Bovendien is het gebruik van deze technologieën niet nieuw. Sommige grote hotelketens in de Verenigde Staten en Azië maken er al jaren gebruik van en de resultaten zijn positief: minder verliezen, betere inventaris en lagere bedrijfskosten.
Een ander voordeel dat de hotels benadrukken is dat dit systeem ongemakkelijke confrontaties voorkomt en het imago van de gast beschermt. Het is niet nodig om tassen te doorzoeken of opdringerige controles uit te voeren, het systeem werkt geruisloos, bijna onzichtbaar. “Het doel is niet om de gast te vernederen, maar gewoon om ervoor te zorgen dat de middelen van het hotel goed worden gebruikt en dat de service niet duurder wordt door deze verliezen,” legt een hotelmanager uit.
